Dźwięk tygodnia: Spacer w morze po ostrygi

Czasem marzy mi się dyktafon do zapachów. W jakimś zakresie można zapachy odtwarzać, ale w prosty sposób rejestrować z otoczenia? Ciężka sprawa. Technologia zupełnie zawodzi, a przecież zapach jest istotną częścią doświadczenia morza. Choć dźwiękowo też ma znacznie więcej do zaoferowania, niż szum wiatru i fal.

Duńska wyspa Rømø należy do archipelagu Wysp Fryzyjskich. Wzdłuż jej zachodniego brzegu ciągnie się monumentalna piaszczysta plaża, uchodząca za największą w północnej Europie. Natomiast wschód wyspy to poddane reżimowi przypływów i odpływów grząskie tereny. Podczas niskiego stanu wody można wyjść nawet kilkaset metrów "w morze". Dno jest wyściełane muszlami, które pękają i chrzęszczą pod ciężarem kroków. Stopy zapadają się w grząski grunt z charakterystycznym błotnym mlaśnięciem.

Można tu także spotkać kraby, charakterystyczne podłużne nożenki, a w końcu ostrygi. Te spożywane na surowo małże, uchodzą za afrodyzjak. Są także symbolem kulinarnego wyrafinowania. Przewodnik wyciągał je z plastikowego wiaderka, do którego je wcześniej pozbieraliśmy i bez szczególnych ceregieli otwierał za pomocą niewielkiego noża. Następnie z nieskrywaną satysfakcją komplementował jakość ostryg. Ponoć te żyjące na wolności mają więcej cenionego tłuszczu. Otwartą muszlę wręczał każdemu z uczestników „polowania”, oczekując na moment, gdy na oczach wszystkich, jeszcze żywy mięczak zostanie połknięty, zostawiając w ustach słonawy posmak morza.

Występujący na Rømø gatunek ostryg jest podobno dość inwazyjny, więc przewodnik zachęcał, by w imię ekologii jeść jak najwięcej. W końcu przyznał się, że sam ich nie znosi.